Rastgele erişim belleği, işlemcinin işlemleri gerçekleştirmek için ihtiyaç duyduğu verileri ve talimatları geçici olarak depolar. RAM'e veri aktarımları, ultra hızlı bellek veya doğrudan iletilir. Tüm veriler yalnızca bilgisayar açıldığında saklanır; kapatıldığında tüm veriler silinir.
Bir programın yürütülmesi sırasında, en önemli dosyalarından bazıları rastgele erişimli belleğe (RAM) yüklenir ve uygulama çalıştığı sürece orada saklanır. İşlemci doğrudan bu dosyaları yürütür ve sonuçları saklar. Bellek, basılan tuşların kodlarını ve matematiksel işlemlerin değerlerini saklar. Kaydet komutunu çalıştırdıktan sonra, RAM'in içeriği sabit diske kaydedilir.
Çoğu PC kullanıcısı RAM miktarını artırmaya çalışıyor, çünkü ne kadar büyük olursa, içine yüklenen tüm işlemler o kadar hızlı çalışır. Bu, özellikle oyunlar veya grafik düzenleyiciler gibi kaynak yoğun programlar çalıştırırken önemlidir. Daha fazla RAM, daha hızlı oyun ve düzenleme olacaktır.
RAM, en yaygınları veri aktarım hızında farklılık gösteren DDR, DDRII ve DDRIII olmak üzere birçok türe ayrılmıştır. Frekans ne kadar yüksek olursa, iş o kadar hızlı olur. Bunların en yavaşı DDR, en hızlısı DDR3'tür. Bu şeritlerin farklı konektörleri vardır.
Her modül, ana karta bağlı mikro devreler içerir. Bu modüller farklı özelliklere sahiptir ve kullanıldıkları sistemle uyumlu olmalıdır. ROM salt okunur bellektir ve bu nedenle kullanıcı yazma işlemlerini gerçekleştiremez. DRAM, rastgele örnekleme sırasına sahip dinamik bir bellek aygıtıdır. Ve SRAM, statik rastgele erişim belleğidir. ROM ve DRAM, depolamayı destekler, ancak bunlarla ilgili hiçbir veri değiştirilemez ve bu nedenle, sistemi başlatan programlar bunlara yüklenir. ROM, sistemin RAM'inin bir parçası olarak kabul edilebilir ve herhangi bir çubuğun parçası, en önemli yazılımı yüklemek için bir adres alanına sahiptir.
RAM kendi başına bir mikro devredir. Modüllerin bir veya her iki tarafına yerleştirildiği tek taraflı ve çift taraflı şeritler vardır.
