Nesne yönelimli metodoloji, programlama sürecini büyük ölçüde kolaylaştırır. Çerçevesinde kullanılan sınıflar ve örnekleri - nesneler, herhangi bir sorunu çözme olanaklarını genişletir. Her tür nesne davranışını tanımlayan sınıf işlevlerine yöntemler denir. Sınıfın geliştirilmesi sırasında belirtilen değiştiriciye bağlı olarak (genel, korumalı, özel), yöntemlerine erişim farklı şekillerde gerçekleştirilebilir. Fonksiyon çağrısının amacı da burada büyük önem taşımaktadır.
Talimatlar
Aşama 1
Bir sınıfa her atıfta bulunduğunuzda, görünürlüğünün kapsamını düşünün. Program kodunun başında sınıfın açıklamasını içeren dosyayı belirtmeniz önerilir. Bunu yapmak için #include “File_name.h” gibi bir yapı yazın. Veya açıklama kodunun kendisini aynı yere ekleyin. Yöntemi çağırmadan önce, aşağıdaki gösterimi kullanarak nesneyi başlatın: CClass1 Obj1, burada CClass1 sınıf adıdır, Obj1 nesnenin adıdır. Bir sınıf nesnesiyle birlikte, örneğine yönelik işaretçiler de kullanılabilir. Bu durumda, bir işaretçi tanımlayın ve bellek ayırın: CClass1 * Obj2 = new CClass1 ().
Adım 2
Aşağıdaki komutla nesnenin yöntemini çağırın: Obj1.metod1 (), burada "." operatörü. (nokta). Bir sınıf örneğine işaretçi ile çalışırken, "->" operatörünü kullanın: Obj2-> metod1 (). Nesnenin veya işaretçinin kapsamını düşünün. Bu nedenle, bir fonksiyon içinde bir değişken bildirirken, onun dışında derleyici tarafından görülmeyecektir.
Aşama 3
Bir sınıf yöntemi bir genel erişim belirteci ile tanımlanmışsa, yukarıdaki yöntemler kullanılarak programın herhangi bir yerinden çağrılabilir. Ancak, çoğu zaman yöntemler, verileri korumak için gizli durumunu alır. Bu nedenle, private kullanılarak bildirildiğinde, bir işlev yalnızca sınıfının içinde kullanılabilir. Yalnızca aynı sınıfın bir örneğinin başka bir yöntemi çerçevesinde çağrılır. Korumalı değiştirici ayrıca üçüncü taraf kodu için yöntemin kullanımını devre dışı bırakır, ancak alt sınıflar için böyle bir fırsat sağlar. Devralınan bir sınıfta bir yöntem çağırma örneği: class A // parent class {protected: void funcA (); }; sınıf B: genel A // miras alınan (alt) sınıf {genel: geçersiz funcB () {funcA (); } // üst sınıfın bir yöntemini çağırın};
4. Adım
Aynı sınıfın başka bir işlevindeki bir sınıfın yöntemine erişirken, bunun bir örneğini oluşturmak gereksizdir. Yöntemin adını ve iletilecek parametreleri belirtmek yeterlidir. Yöntem çağrı koduna bir örnek: class CClass2 {void func1 (int k); geçersiz işlev2 () {işlev1 (50); }};
Adım 5
Sınıfı başlatmadan yönteme erişmenin başka bir yolu daha var. Ancak bu, belirtilen yöntemin sınıfta static olarak bildirilmesini gerektirir. Sınıfta yöntem açıklaması örneği: class CClass3 {static int func3 ();} Bu durumda, func3 yöntemine yapılan çağrı herhangi bir yerde gerçekleştirilebilir. yapıyı kullanan programda: CClass3:: func3 ().
