Bir mikroişlemci seçerken, çekirdeklerin özelliklerine özellikle dikkat etmelisiniz. Merkezi işlemcinin anakartla uyumluluğu ve bilgisayarın hızı bunlara bağlıdır.
Çekirdek, mikroişlemcinin tek bir talimat akışını yürüten parçasıdır. Mikroişlemcinin ana parçası olan parametrelerinin çoğunu belirler. Bunlar arasında soket tipi, dahili veri aktarım yolunun (FSB) frekansı, işlemcinin çalışma frekans aralığı bulunur.
Soket, bir işlemciyi monte etmek için kullanılan bir yuvadır.
Çekirdek özellikleri
Çekirdeğin üç ana özelliği vardır: voltaj ve ısı dağılımı, teknolojik süreç, birinci ve ikinci seviyelerin dahili önbelleğinin hacmi.
Çekirdeğin ısı dağılımı, işlem sırasında işlemcinin ısınmasını etkiler.
Önbellek, önbellek belleğidir. Bilgisayar belleğine erişim süresini hızlandırmak için merkezi işlemci tarafından kullanılır. Modern bilgisayarlarda önbellek iki seviyeye sahiptir. Her işlemcinin kendi L1 önbelleği vardır. İşlemci çekirdeğine entegre edilmiştir. İşlemcinin iki çekirdeği varsa ve ikinci seviyenin belleği bunlar arasında paylaşılıyorsa, o zaman yalnızca bir işlemcidir. İşlemci çekirdeği ancak kendi iki seviyeli önbelleğine sahip olduğunda tam olarak işlevsel olabilir. Temel olarak, bu tür işlemciler güçlü sunucularda ve bilgisayarlarda kullanılır.
Çift çekirdekli işlemci
Minimum konfigürasyon için çift çekirdekli bir işlemciye sahip olmak yeterlidir. Ayrıca tabletlerde, akıllı telefonlarda ve mobil bilgi işlem cihazlarında kullanılmaktadır.
Çift çekirdekli çip ilk kez 2005 yılında yaygın olarak kullanılmaya başlandı. Pentium D olarak adlandırıldı. Çip, çoğunlukla bir PC'ye gömülmeden sunucularda kullanıldı.
Bir işlemci (merkezi işlem birimi), yüzeyinde mikroskobik transistörler, dirençler ve iletkenlerin bulunduğu bir kristaldir. Ayrıca şemada, kasaya ve ardından yonga setine monte edilen altın kontaklar yerleştirilmiştir.
Bir yonga seti, birbirleriyle etkileşime giren bir dizi mikro devredir.
Böylece, mikro devrenin içinde birbirine bağlı ve bir bütün olarak hareket eden iki kristal hayal etmek mümkündür.
Çekirdek sayısı, eldeki görevi dağıtmak için tasarlanmıştır. Örneğin, bir kullanıcı, komut dosyalarıyla aşırı yüklenmiş İnternet sitelerinde gezinir. Merkezi mikroişlemci iki çekirdek ile çalıştığında, işleme her çekirdek tarafından paralel olarak gerçekleştirildiği ve önbelleğe erişildiği için sitelerin sayfaları RAM'i çok fazla yüklemeyecektir.
